មានអ្វីនៅខាងក្នុង?
មានពេលមួយ មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់បានសួរខ្ញុំថា “តើឯងចង់ឃើញវត្ថុដែលនៅខាងក្នុងអត់?” មុននេះបន្តិច ខ្ញុំទើបតែបានសរសើរតុក្កតាសម័យចាស់ រហែករយ៉េរយ៉ៃ ដែលកូនស្រីនាងកំពុងឱបក្នុងដៃដ៏តូចរបស់ខ្លួន។ ភ្លាមនោះ ខ្ញុំចង់ដឹងណាស់ បានជាខ្ញុំឆ្លើយថា ខ្ញុំចង់មើល។ នាងក៏បានផ្កាប់មុខតុក្កតានោះ ហើយក៏បានបើកខ្សែរូត ដែលបង្កប់នៅខ្នងតុក្កតា។ អេមីលី(Emily) ក៏បានទាញកំណប់ទ្រព្យដ៏មានតម្លៃយឺតៗ ចេញពីសាច់ក្រណាត់របស់តុក្កតាកញ្ចាស់។ ខ្ញុំមានការភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ ពេលបានដឹងថា នៅក្នុងតុក្កតារបស់កូននាង គឺមានបង្កប់តុក្កតាចាស់មួយ ដែលនាងបានឱប ហើយស្រឡាញ់ កាលវ័យកុមារ ប្រហែលជាង២ទសវត្សរ៍មុន។ ត្រង់ចំណុចនេះ តុក្កតាដែលនៅខាងក្រៅ គ្រាន់តែជាសម្បក ឬស្រោមតុក្កតាប៉ុណ្ណោះ បើសិនជាគ្មានតុក្កតានៅខាងក្នុងផ្តល់កម្លាំង និងរូបរាង្គឲ្យវាទេនោះ។
សាវ័កប៉ុលបានពិពណ៌នាថា សេចក្តីពិតនៃព្រះជន្ម ការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញ នៃព្រះយេស៊ូវ គឺជាកំណប់ទ្រព្យ ដែលបាននៅជាប់ក្នុងជីវិតនៃរាស្រ្តរបស់ព្រះ។ កំណប់នោះ ជួយឲ្យអ្នកដែលទុកចិត្តទ្រង់ អាចអត់ទ្រាំ ក្នុងទុក្ខលំបាក ហើយបន្តធ្វើការបម្រើទ្រង់។ ពេលពួកគេទុកចិត្តទ្រង់ ពន្លឺ និងព្រះជន្មទ្រង់ ក៏បានបញ្ចេញពន្លឺដ៏ភ្លឺចិញ្ចាច ពីស្នាមបាក់បែក នៃជីវិតរបស់ពួកគេ។ សាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តយើងរាល់គ្នា កុំឲ្យ “ណាយចិត្ត” ឡើយ(២កូរិនថូស ៤:១៦) ដ្បិតព្រះទ្រង់ចម្រើនកម្លាំង ឲ្យយើងធ្វើការថ្វាយទ្រង់។
កំណប់នៃដំណឹងល្អនៅក្នុងយើង ផ្តល់ឲ្យយើងនូវគោលបំណង និងភាពអត់ធ្មត់ ក្នុងជីវិតយើង។…
ការចាប់ផ្តើមជាថ្មី
បន្ទាប់ពីរដូវកាល នៃពិធីបុណ្យណូអែលបានបញ្ចប់ នៅចុងខែធ្នូ គំនិតរបស់ខ្ញុំ ច្រើនតែបែរទៅរកការមកដល់នៃឆ្នាំថ្មី។ ខណៈពេលដែលកូនៗរបស់ខ្ញុំកំពុងឈប់សម្រាកពីការសិក្សា ហើយសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ មានដំណើរយឺតៗ ខ្ញុំក៏បានជញ្ជឹងគិត អំពីអ្វីដែលខ្ញុំបានទទួលពីឆ្នាំចាស់ និងអំពីអ្វីដែលខ្ញុំនឹងធ្វើសម្រាប់ឆ្នាំថ្មី។ ជួនកាល ការជញ្ជឹងគិតនេះ មានការឈឺចាប់ និងការស្តាយក្រោយ ចំពោះកំហុសដែលខ្ញុំបានធ្វើ។ ប៉ុន្តែ ការត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ឆ្នាំថ្មី បានបំពេញខ្ញុំ ដោយសេចក្តីសង្ឃឹម និងការរំពឹងចង់បាន។ ខ្ញុំគិតថា ខ្ញុំមានឱកាសចាប់ផ្តើមជាថ្មីឡើងវិញ ទោះបីជាឆ្នាំចាស់មានរឿងអ្វីកើតឡើងក៏ដោយ។
ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនចាប់ផ្តើមជាថ្មី ក្នុងឆ្នាំថ្មី តែវាមិនអាចប្រៀបផ្ទឹមបាន នឹងក្តីសង្ឃឹម ដែលពួកអ៊ីស្រាអែលមាន ពេលដែលស្តេចស៊ីរូស នៃចក្រភពពើស៊ី បានរំដោះពួកគេ ឲ្យត្រឡប់ទៅស្រុកកំណើតវិញ ក្នុងទឹកដីយូដា បន្ទាប់ពីបានរស់នៅជាឈ្លើយសឹក អស់៧០ឆ្នាំ ក្នុងទឹកដីបាប៊ីឡូន។ ស្តេចអង្គមុន ព្រះនាមនេប៊ូក្នេសា បាននិរទេសពួកគេពីស្រុកកំណើត។ ប៉ុន្តែ ព្រះអម្ចាស់បានជំរុញចិត្តស្តេចស៊ីរូស ឲ្យបញ្ជូនពួកឈ្លើយសឹកទាំងអស់ ឲ្យវិលត្រឡប់ទៅក្រុងយេរូសាឡិមវិញ ដើម្បីកសាងព្រះវិហាររបស់ព្រះឡើងវិញ(អែសរ៉ា ១:២-៣)។ ស្តេចស៊ីរូសក៏បានប្រគល់រតនវត្ថុ ដែលគេបានប្រមូលពីព្រះវិហារ ឲ្យទៅពួកគេវិញផងដែរ។ ក្នុងការរស់នៅ ជារាស្រ្តរើសតាំងរបស់ព្រះ ក្នុងទឹកដីដែលព្រះបានប្រទានឲ្យពួកគេ ពួកគេក៏បានចាបផ្តើមជីវិតសារជាថ្មី បន្ទាប់ពីរដូវកាលដ៏យូរ នៃទុក្ខលំបាក ក្នុងទឹកដីបាប៊ីឡូន ដែលបណ្តាលមកពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
ទោះជាមានបញ្ហាអ្វីក៏ដោយ នៅក្នុងអតីតកាល ព្រះទ្រង់នៅតែអត់ទោសបាបឲ្យយើង…